Szkoła Podstawowa im. J. Pawlikowskiego w Rozprzy

Rodzicu, o czym musisz wiedzieć, kiedy dziecko idzie do szkoły

"Nie zabieraj dziecku kamieni spod nóg, bo gdy dorośnie, potknie się o ziarenko piasku"

  • Rozmawiaj dużo z dzieckiem o szkole, koleżankach, kolegach, nauczycielach.
  • Wysłuchaj tego, co ma do powiedzenia, dowiaduj się co je martwi, jak radzi sobie w różnych sytuacjach.
  • Ucz dziecko koleżeńskości, wrażliwości na potrzeby innych, dzielenia się, uczynności i zrozumienia.
  • Ucz, by nie oceniało pochopnie kolegów, nauczycieli.
  • Przyzwyczajaj dziecko do punktualności. Zapewnij odpowiedni czas na wyszykowanie się dziecka do szkoły. nie wprowadzaj rano nerwowej atmosfery.
  • Pomagaj, ale nie wyręczaj, np. dopilnuj samodzielnego pakowania tornistra, ale sam tego nie rób.
  • Zapewniaj dobre warunki do nauki w domu. Przygotuj stałe i przyjazne miejsce do odrabiania lekcji. Pamiętaj, by kupić dziecku wszystkie potrzebne pomoce. Pożyczanie na lekcji jest dla dziecka bardzo stresujące.
  • Wdrażaj dziecko do starannego wykonywania swoich obowiązków. Sprawdzaj odrabianie lekcji, jak trzeba, wytłumaczże i pomóż.
  • Nie przesadzaj z wymaganiami. Akceptuj możliwości i tempo pracy dziecka.
  • Utrzymuj dobry i systematyczny kontakt z wychowawcą. Konsultuj z nim problemy dziecka, poinformuj czy chodziło do przedszkola, udostępnij dokument, który dostałeś w przedszkolu „Ocena gotowości szkolnej”.
  • Wymagaj właściwego zachowania się w szkole. Nie ignoruj uwag wychowawcy.
  • Nie obciążaj dziecko zbyt dużą liczbą zajęć dodatkowych. Zadbaj o zabawy, grę w piłkę, jazdę na rowerze. Ważne, by miało dużo ruchu.
  • Nie podważaj autorytetu nauczyciela. nawet jeżeli masz rację, nie wypowiadaj przy dziecku negatywnych uwag o pedagogu bo dziecko jest wiernym słuchaczem i bacznym obserwatorem.
  • Pamiętajmy, że szkoła to nie tylko nauka ale również zabawa.
  • Dziecko ma dwoje rodziców i razem powinni dbać o jego kształcenie.
  • Nie wstydź się jeśli dziecko musi korzystać z zajęć dodatkowych- bądź wyrozumiały to przecież dla jego dobra.

Autor: Teresa Długosz